صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۸۱: باعث آزار شد ترک دل آزاری مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باعث آزار شد ترک دل آزاری مرا تخته مشق حوادث کرد همواری مرا روز روشن می کند کار نمک در دیده ام شب ز شکر خواب باشد خط بیزاری مرا گر به خونم هر سر خاری کمر بندد چو تیغ روی خندان می کند چون گل سپر داری مرا نیستم مقبول تا مردود خاطرها شوم چون یتیمان نیست بیم از خط بیزاری مرا آنچه من در بیخودی و می پرستی یافتم حیف از اوقاتی که شد ضایع به هشیاری مرا داشت خودداری مرا یک چند در قید فرنگ بی خودی آزاد کرد از قید خودداری مرا صائب از پند و نصیحت غفلت من بیش شد نیست زین خواب گران امید بیداری مرا صائب تبریزی