صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۸۰: برگ عیشی نیست چشم از نوبهار او مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
برگ عیشی نیست چشم از نوبهار او مرا بس بود چون لاله داغی یادگار او مرا یک دهن خمیازه ام چون زخم، بی شمشیر او عالم آب است تیغ آبدار او مرا خط باطل می کشد بر صفحه آیینه ها گر دل روشن کند آیینه دار او مرا می کند گرد یتیمی آب گوهر را زیاد نیست گردی بر دل از خط غبار او مرا خون من خواهد گرفت از دامن او گرد من کرد اگر با خاک یکسان انتظار او مرا می کنم از نامه و پیغام، اظهار حیات سخت جانی کرد آخر شرمسار او مرا صائب از خشم و عتاب او ندارم شکوه ای خوشترست از صد گل بی خار، خار او مرا صائب تبریزی