صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۲۰: عشق خونگرم از محبت کرده ایجاد مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عشق خونگرم از محبت کرده ایجاد مرا آهوان از چشم نگذارند صیاد مرا گر چه من چون غنچه دارم مهر خاموشی به لب نکهت گل می کند تفسیر، فریاد مرا کارها را کارفرما آب و رنگی می دهد ور نه جوی شیر زناری است فرهاد مرا صید لاغر دام با خود دارد از پهلوی خویش حاجت دام و کمندی نیست صیاد مرا قطره ای هم در سواد دیده اش می بود کاش اینقدر آبی که در تیغ است جلاد مرا صبر من در بی قراری ها قیامت می کند ورنه می گیرد ازو خط عاقبت داد مرا از ادب صائب خموشم، ورنه در هر وادیی رتبه شاگردی من نیست استاد مرا صائب تبریزی