صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۷۹: چند بتوان خاک زد در چشم، عقل و هوش را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چند بتوان خاک زد در چشم، عقل و هوش را؟ یا رب انصافی بده آن خط بازیگوش را کار من با سرو بالایی است کز بس سرکشی می شمارد حلقه بیرون در، آغوش را از جهان بی خودی پای تزلزل کوته است نیست پروای قیامت عاشق مدهوش را زیر گردون سبک جولان چه عاجز مانده ای؟ می توان برداشتن از جوشی این سرپوش را روزگاری شد ز جوش گفتگو افتاده ام کیست صائب تا به حرف آرد من خاموش را؟ صائب تبریزی