صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۷۸: بر جگر تا خورده ام نیش خمار نوش را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بر جگر تا خورده ام نیش خمار نوش را می کنم با درد سودا باده سرجوش را مهر بر لب زن که در خون غوطه (ور هرگز نساخت) زخم دندان پشیمانی لب خاموش را چون صدف هر کس به غور بحر خاموشی رسید کاسه دریوزه سیماب سازد گوش را بازی همواری ظاهر مخور از دشمنان نان سوزن دار پیش افکن سگ خاموش را ای ردا از دوش من بردار دست التفات کرده ام وقف سبوی می پرستان دوش را کلک شکربار صائب بر سر شور آمده است تنگ شکرساز یکسر پرده های گوش را صائب تبریزی