صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۵۳: ناله من می زند ناخن به دل ناهید را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ناله من می زند ناخن به دل ناهید را گریه من تازه رو دارد گل خورشید را خط آزادی است از اهل طمع، بی حاصلی عقده پیوند در دل نیست سرو و بید را نام شاهان از اثر در دور می باشد مدام جام می دارد بلند، آوازه جمشید را کوکب اقبال و دولت شوخ چشم افتاده است مشرق دیگر بود هر صبحدم خورشید را دوربینی کز مآل شادمانی آگه است تیغ زهرآلود می داند هلال عید را صائب تبریزی