صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۴۳: گریه مستانه می سازم شراب تلخ را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گریه مستانه می سازم شراب تلخ را می کنم چون ابر مروارید آب تلخ را زاهدان طفل مشرب، امت شیرینی اند می کنم در کار مستان این شراب تلخ را عشق حیران چه می داند عتاب و لطف چیست؟ می خورد چون آب شیرین ریگ آب تلخ را باده روشن علاج ظلمت غم می کند می شکافد تیغ برق از هم سحاب تلخ را تا کی از بیم اجل عمرم به تلخی بگذرد؟ می کنم شیرین به خود یک چشم خواب تلخ را تا به تلخی های زهر چشم او خو کرده ام می شمارم باده شیرین، جواب تلخ را بس که صائب دیده ام تلخی ازین شکر لبان می شمارم خنده شیرین، عتاب تلخ را صائب تبریزی