صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۲۸: خار ناسازست بوی گل به پیراهن ترا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خار ناسازست بوی گل به پیراهن ترا چون زنم گستاخ دست عجز در دامن ترا؟ پرتو خورشید را آیینه رسوا می کند چون نهان از دیده ها سازد دل روشن ترا؟ بس که سیراب است دامانت ز خون عاشقان جوی خون گردد، زنم گر دست در دامن ترا آه مظلومان چه سازد با تو ای بیدادگر؟ کز دل سخت است در زیر قبا جوشن ترا بس که شد محو تن سیمینت ای یوسف لقا برنیاید از گریبان بوی پیراهن ترا برنمی آید کسی با دورباش ناز تو پرتو خورشید برمی گردد از روزن ترا بر فقیران بسته ای راه سؤال از سرکشی بسته برگردد دهان مور از خرمن ترا زلف را دست نگارین می کند بوسیدنش بس که خون بی گناهان است بر گردن ترا برق عالمسوز را تسخیر کردن مشکل است چون شود صائب به افسون مانع از رفتن ترا؟ صائب تبریزی