رباعی شماره ۹۱ تا رباعی شما 100

متن دانلود

می توانید متن را اصلاح نمایید:

عُمرم همه صرف شد در این خونخواری
تا در صف محشرم چه بر سر آری

یک نام مقدست اگر قهار است
در لطف هزار نام دیگر داری

ای آنکه نباشدم بتو دسترسی
بی یاد تو بر نیٰارم از دل نفسی

وصل تو کجا و همچو من هیچکسی
روح القدسی نیٰاید از هر مگسی

در مهد هوی غنوده ای معذوری
دیده نه چو ما گشوده ای معذوری

دل زین عالم نمیتوانی بر کند
در عالم دل نبوده ای معذوری

تا دست به سبحه میزنی زناری
تا روی به دوست مسکینی دیداری

دیریست که در طواف بیت اللهی
غیری تا در توهم اغیاری

ای آنکه همیشه مست جام هوسی
بی رنج درین راه بجٰائی نرسی

نوشی خون از چه زنی نیش به دل
کم نتوان بود در جهٰان از مگسی

ای آنکه به دل تخم امل را کشتی
بگذر ز همه که خود بخواهی هشتی

تا ذره ای از نام و نشانت بر جاست
آویختی و سوختی و برگشتی

تا در غم نوشیدنی و خوردنی ای
هرگز مبر این گمٰان که جان بردنی ای

تا کی خور و خواب زندگانی داری
این است اگر زندگیت مردنی ای

از دوری راه تا بکی آه کنی
منزل نشناسی و همین آه کنی

یا رب چه شود که بر سر هستی خود
یک گام نهی و قصه کوتاه کنی

لعل میگون و چشم فتان داری
کاکل آشفته، مو پریشان داری

از بسکه بحسن ناز و طوفان داری
هر سو هر دم هزار قربان داری

تا کی ز جهان پرگزند اندیشی
تا چند ز جان مستمند اندیشی

این کز تو توان ستد همین کالبد است
در مزبله گو مباش چند اندیشی

رضی‌الدین آرتیمانی