شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۹۷: جان به جانان ده که تا جان پروری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر به دلبر دل سپاری دل بری جان به جانان ده که تا جان پروری دست بگشا دامن دلبر بگیر سر به پایش نه که یابی سروری جام می می خور غم عالم مخور تا که از عمر عزیزت برخوری عین مطلوبی و از خود بی خبر طالب نقش و خیال دیگری جنت المأوای دل صاحبدل است خوش در آ گر ره به جنت می بری عشق از معشوق می آرد خبر نزد عاشق از ره پیغمبری نعمت الله یادگار سید است یافته بر جمله رندان مهتری شاه نعمت الله