شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۹۲: خوش گوشه ای گرفته در کنج جان نشسته
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عمریست تا دل من با بیدلان نشسته خوش گوشه ای گرفته در کنج جان نشسته رندی حیات جاوید یابد که از سر ذوق مستانه در خرابات خوش با مغان نشسته سلطان عشق بنشست برتخت دل چو شاهی تختی چنین که دیده شاهی چنان نشسته خوش بلبلی است جانم کاندر هوای جانان نالد به ذوق دایم در گلستان نشسته گر عاشقی ز خود جو معشوق خویشتن را زیرا که او همیشه با عاشقان نشسته بر گرد قطب یاران پرگاروار گردند سرگشته در کناره او در میان نشسته رندی چو نعمت الله جوئی ولی نیابی برخاسته ز عالم بی خان و مان نشسته شاه نعمت الله