شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۸۲: نقش عالم از مثال خود مصور ساخته
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آفتاب حسن او عالم منور ساخته نقش عالم از مثال خود مصور ساخته در میان دایره خوش خط موهومی کشید صورت قوسین از آن معنی محور ساخته جملهٔ اعیان عالم مظهر اسماء اوست عین هر فردی به انعامی مقرر ساخته یک الف بنوشت و هفت آیت از آن آمد پدید هفت هیکل حافظ این هفت کشور ساخته جود او مجموع موجودات را داده وجود خاک را کرده نظر آن خاک را زر ساخته خوش حبابی در محیط عشق او پیدا شده قبه ای بر روی آب از عین ما بر ساخته صورت و معنی عالم جمع کرده در یکی و آن یکی در دو جهان سلطان و سرور ساخته در میان آب بنشستیم در دریای عشق عین ما از آب روی داده خوشتر ساخته گنج پنهان بود پیدا کرد ه است بر بینوا پادشاه از لطف خود با بینوا در ساخته اسم اعظم نعمت اللّه را عطا کرده به من بنده ای را سیدی در بحر و در بر ساخته شاه نعمت الله