شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۶۲: تاریک بود چو روی هندو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چشمی که ندیده نور آن رو تاریک بود چو روی هندو با ما بنشین خوشی درین بحر ما را به کف آر و ما به ما جو از جام حباب آب می نوش از ما بشنو مرو به هر جو گنجینهٔ گنج پادشاهی مفلس گردی روان به هر سو هر ذره ز آفتاب حسنش یا سایهٔ نور اوست یا او در جام جهان نما نظر کن تا بنماید به تو یکی دو در مجلس عشق و بزم رندان چون سید مست ما دگر کو شاه نعمت الله