شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۲۲: آنچنان گوهر در این دریا بجو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گوهر دُر یتیم از ما بجو آنچنان گوهر در این دریا بجو در وجود خویشتن سیری بکن حضرت یکتای بی همتا بجو دست بگشا دامن خود را بگیر هر چه می خواهی ز خود جانا بجو در دل ما نقد گنج او طلب از چنین گنجی بیا آن را بجو عاشق و معشوق ما هر دو یکیست صورت و معنی آن یکتا بجو گر بهشت جاودان خواهی بیا خلوت میخانهٔ ما را بجو شرح اسما عارفانه خوش بخوان یک مسمی در همه اسما بجو در خرابات مغان مست و خراب رو قدم نه کام دل آنجا بجو نور او در دیدهٔ بینا ببین نعمت الله در همه اشیا بجو شاه نعمت الله