شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۸۱: از خدا می دان خدا از خود مدان
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر خدا خواهی جدا از خود مدان از خدا می دان خدا از خود مدان گر همه عالم به درویشی دهی لطف می فرما عطا از خود مدان فاعل مختار در عالم یکی است در حقیقت فعل ما از خود مدان ما به او محتاج و او از ما غنی تو فقیری این غنا از خود مدان از فنا و از بقا بگذر خوشی این فنا و این بقا از خود مدان درد او بخشد دوا هم او دهد عارفا درد و دوا از خود مدان در همه حالی که باشی ای عزیز نعمت الله را جدا از خود مدان شاه نعمت الله