شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۷۶: غم مخور چون اهل دنیا از برای این جهان
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گاه تاریکست و گه روشن سرای این جهان غم مخور چون اهل دنیا از برای این جهان گر نوای آن جهان داری بیا خوشوقت باش بینوا باشی اگرخواهی نوای این جهان اعتمادی نیست بر یاران این دنیای دون عاقبت بیگانه گردد آشنای این جهان بگذر از حرص جهان راه خطا دیگر مرو خود که می یابد صوابی ازخطای این جهان دائماً خر بنده ای باشد که آمد شد کند هر که باشد همچو خواجه در قفای این جهان می دهد عمر عزیز خویش بر باد هوا باد پیماید که افتد در هوای این جهان محنت آباد سرابی خاکدان ناخوشی بی خرد نامش کند دولتسرای این جهان نعمت الله دنیی و عقبی نخواهد از خدا آن جهان هرگز نمی خواهد چه جای این جهان شاه نعمت الله