شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۷۵: حافظ جامع خدا انسان
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جام گیتی نمای ما انسان حافظ جامع خدا انسان صورت اسم اعظمش دانم محرم راز کبریا انسان گنج و گنجینه و طلسم به هم می نماید عیان تو را انسان هر چه در کاینات می خوانند بندگانند و پادشاه انسان خانقاهیست شش جهت به مثل صوفی صفهٔ صفا انسان موج و بحر و حباب قطره و جو همه باشند نزد ما انسان این سرا خانهٔ خراب بود گر نباشد در این سرا انسان دُردی درد دل که درمانست می کند نوش دایما انسان نعمت الله را اگر یابی خوش ندا کن بگو که یا انسان شاه نعمت الله