شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۷۰: مست باشی مست خیزی جاودان
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مست بودی مست رفتی از جهان مست باشی مست خیزی جاودان مست خیزد هر که او سرمست رفت ور رود مخمور باشد همچنان هر چه ورزی دان که می ارزی همان قیمتت باشد به قدر این و آن من نشان از بی نشانی یافتم بی نشان شو تا بیابی این نشان تا میان او گرفتم در کنار نیست غیری در کنار و در میان خیز دستی برفشان پائی بکوب سر فدا کن در سماع عارفان نعمت الله گر همی خواهی بجو همچو گنجی در دل صاحبدلان شاه نعمت الله