شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۳۴: بوسه ای ده بر لب جانان من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رحمتی کن بر دل و بر جان من بوسه ای ده بر لب جانان من مو به مو زلفت پریشان کرده ای کفر زلفت می برد ایمان من عشق تو گنج است و دل ویرانه ای جای آن کنج دل ویرانه من صاف درمان گر نباشد فارغیم دُرد درد دل بود درمان من پیش تو جان را مجال هست نیست جان چه باشد تا بگویم جان من در خرابات مغان رندان تمام می خورند و می برند فرمان من مجلس عشق است و ساقی در نظر نعمت الله میر سرمستان من شاه نعمت الله