شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۲۰: سرمست می الست عشقیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما عاشق چشم مست عشقیم سرمست می الست عشقیم سودا زدگان باده نوشیم شوریده و می پرست عشقیم گلدستهٔ باغ لایزالیم پیوسته چو گل به دست عشقیم از هستی خویش نیست گشتیم هستیم چنانکه مست عشقیم در خلوت خانهٔ خرابات رندانه حریف مست عشقیم مائیم که ماهی محیطیم افتاده به دام شست عشقیم گه سید و گاه بنده باشیم گه عالی و گاه پست عشقیم شاه نعمت الله