شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۱۵: از چنین آب و هوائی به هوائی نرویم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما ازین خلوت میخانه به جائی نرویم از چنین آب و هوائی به هوائی نرویم عشق شاه است و روان از پی او می گردیم در پی عاقل مسکین گدائی نرویم نرویم از در میخانه به جائی دیگر جنت ماست از این خانه به جائی نرویم دُردی درد که یابیم خوشی نوش کنیم دردمندیم پی هیچ دوائی نرویم به هیاهوی رقیبان نرویم از در تو دایما گر چه بگوئیم دعائی نرویم نعمت الله به همه کس چو عطا می بخشد ما از او تا نستانیم عطائی نرویم شاه نعمت الله