شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۱۰: از وجود حق مطلق ما اناالحق می زنیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما اناالحق از وجود حق مطلق می زنیم از وجود حق مطلق ما اناالحق می زنیم ماه گردون را به تیغ معجز انگشت عشق همچو جد خویشتن بی خویشتن شق می زنیم ما و حق گفتن معاذ الله چو ما بی ما شدیم از حق ای یاران قفا بر فرق احمق می زنیم چون کلام اوست هر قولی که می گویند خلق لاحرم صدیق وار از صدق صدّق می زنیم شیشهٔ تقوی دگر بر سنگ قلاشی زدیم در خرابات مغان جام مروق می زنیم نعمت الله از وجود خود چو فانی شد بگفت ما اناالحق از وجود حق مطلق می زنیم شاه نعمت الله