شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۰۱: همه عالم به جوی نستانیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بندهٔ سید سرمستانیم همه عالم به جوی نستانیم نقطه ای در الفی می یابیم در کتبخانه کتب می خوانیم باطنا گنج فراوان داریم ظاهراً گرچه بسی ویرانیم دُرد دردش به دوا می جوئیم دردمندانه پی درمانیم از در شاه گدائی کردیم لاجرم در دو جهان سلطانیم آنکه گویند و همانش خوانند گر تو آن می طلبی ما آنیم نعمت الله به همه بنمودیم سر پیدا و نهان می دانیم شاه نعمت الله