شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۰۰: فرزند یقین مصطفائیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما بندهٔ مطلق خدائیم فرزند یقین مصطفائیم در مجمع انبیا حریفیم سر حلقهٔ جلمه اولیائیم او با ما ، ما ندیم اوئیم آیا تو کجا و ما کجائیم مستیم ز شراب وحدت عشق مستانه سرود می سرائیم تا واصل ذات خویش گشتیم با هر صفتی دمی سرائیم یک معنی و صدهزار صورت در دیدهٔ خلق می نمائیم سید ز خودی خود فنا شد والله به خدا که ما خدائیم شاه نعمت الله