شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۹۲: در هر حالی برای اوئیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عشق است که مبتلای اوئیم در هر حالی برای اوئیم مستیم و حریف می فروشیم خاک در آن سرای اوئیم دل داده به باد در خرابات سرگشته و در هوای اوئیم در بحر محیط غرق گشتیم مائیم که آشنای اوئیم درد آمد و دردمند میجست می گفت که ما دوای اوئیم چون اوست دوای بینوایان ما بندهٔ بینوای اوئیم از دولت بندگی سید شاهیم ولی گدای اوئیم شاه نعمت الله