شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۶۱: این یک دو نفس عمر به ضایع نگذاریم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خیزید که تا جام شرابی به کف آریم این یک دو نفس عمر به ضایع نگذاریم یک دم که ز ما فوت شود بی می و معشوق شک نیست که آن دم ز خیالش نگذاریم هر جام پر از می که بیابیم بنوشیم با همنفسی عمر عزیزش به سر آریم جان در تن ما عشق نهاده به امانت امید که بر خاک در او بسپاریم بزمیست ملوکانه و رندان همه سرمست گر باده ننوشیم در اینجا به چه کاریم آن عهد که با ساقی سرمست ببستیم تا روز قیامت به همان قول و قراریم روشن شده ازنور رخش دیدهٔ سید خوش نقش خیالی است که بر دیده نگاریم شاه نعمت الله