شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۴۶: در آینه روی خود نمودیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما زنگ ز آینه زدودیم در آینه روی خود نمودیم رندانه در شرابخانه بر جملهٔ عاشقان گشودیم مستانه به یک کرشمهٔ دل از دست جهانیان ربودیم بی ذوق نبوده ایم یک دم بودیم به ذوق تا که بودیم ذوقی دگر است گفتهٔ ما تا بر لب یار لب گشودیم جانان به زبان ما سخن گفت ما نیز به گوش او شنودیم مستیم و خراب و لاابالی ایمن ز غم زیان و سودیم زنده به حیات عشق اوئیم موجود ز جود آن وجودیم سرمست خوشی چو نعمت الله دیگر نبود بس آزمودیم شاه نعمت الله