شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۴۳: آمده نا آمده پنداشتیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رخت بربستیم و دل برداشتیم آمده نا آمده پنداشتیم چون خیالی می نماید کائنات بود و نابودش یکی انگاشتیم در زمین بوستان دوستان سالها تخم محبت کاشتیم مدتی بستیم نقشی در خیال بر سواد دیده اش بنگاشتیم عاقبت دیدیم جز نقشی نبود از خیال آن نقش را بگذاشتیم در خرابات فنا ساکن شدیم عاشقانه چاه جاه انباشیم تا خلیل الله آمد در کنار نعمت الله از میان برداشتیم شاه نعمت الله