شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۹۲: همیشه بادهٔ عشق جمال می نوشم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
منم که جام می ذوالجلال می نوشم همیشه بادهٔ عشق جمال می نوشم مدام همدم جام شراب عشق ویم می محبت او بر کمال می نوشم چو من ز روز ازل مست ورند و قلاشم عجب مدار که می لایزال می نوشم بنوش دُردی دردش که نوش جانت باد که من به عشق چو آب زلال می نوشم هزار ساغر می نوش می کنم به دمی هنوز می طلبم بی ملال می نوشم خیال ماضی و مستقبلم نمی باشد ز جام عشق می ذوق حال می نوشم مدام ساقی سرمست نعمت اللهم به شادی رخ او می حلال می نوشم شاه نعمت الله