شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۹۰: می عشقست به فرمان خدا می نوشم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در خرابات فنا جام بقا می نوشم می عشقست به فرمان خدا می نوشم جام می در کف و در کوی مغان می گردم شادی ساقی باقی به صفا می نوشم بر من عاشق سرمست حلال است مدام دُرد دردی که به ازصاف دوا می نوشم چشم سرمست خوشش جام میم می بخشد نه شرابی که تو گوئی که چرا می نوشم جرعه ای نوش نکردی ز می لعل لبش تو چه دانی که من این می ز کجا می نوشم توبه کردم که دگر توبه نخواهم کردن گر خدا عمر دهد می ابدا می نوشم نعمت اللهم و با ساقی سرمست حریف باده از صدق و نه از روی و ریا می نوشم شاه نعمت الله