شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۷۸: امیر و سیدم تابنده گشتم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز نور روی او تابنده گشتم امیر و سیدم تابنده گشتم به جانان جان خود تسلیم کردم به عمر جاودان پاینده گشتم اگر چه غم بسی خوردم ز هجرش به یُمن وصل او فرخنده گشتم شدم کشته به تیغ عشق لیکن شهادت یافتم دل زنده گشتم ز نور آفتاب سید خود چو ماه چارده تابنده گشتم شاه نعمت الله