شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۷۵: وز غم ننگ و نام وارستم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شکر گویم که توبه بشکستم وز غم ننگ و نام وارستم در خرابات عشق مست خراب با حریفان به ذوق بنشستم هستی او کجا و من ز کجا من به خود نیستم به او هستم بگسستم ز خویش و بیگانه باز با اصل خویش پیوستم نور چشم است و در نظر دارم نظری کن به چشم سرمستم دست با دوست در کمر کردم آفرین باد بر چنین دستم بندهٔ سید خراباتم کمر خدمتش به جان بستم شاه نعمت الله