شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۴۷: چون بمیرم به کیش او میرم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوش حیاتی که پیش او میرم چون بمیرم به کیش او میرم عشق او شمع و من چو پروانه گرچه سوزد که در برش گیرم گر زند ور نوازدم چون نی بجز از ناله نیست تدبیرم دوش دیدم خیال او درخواب لطفش امروز کرده تعبیرم سروری بر همه توانم کرد من چو در پای میر خود میرم چون توانم که عذر او خواهم که سراپا تمام تقصیرم هرچه گویم ز خود نمی گویم نعمت الله کرده تقدیرم شاه نعمت الله