شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۴۶: همچو پروانه به عشق آیم و در برگیرم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شمع جان هر نفسی ز آتش دل برگیرم همچو پروانه به عشق آیم و در برگیرم تا کنم مجلس عشاق منور چون شمع از سرم تا به قدم سوزد و خوشتر گیرم من که بیمار تو ام گر قدمی رنجه کنی باز خوشدل شوم و زندگی از سرگیرم دامن دولت وصل تو اگر دست دهد دل فدا کرده و جان داده به بر درگیرم گر حجابی است میان من و تو جان عزیز حکم فرما که روانش ز میان برگیرم مدتی شد که ره عقل همی پیمایم وقت آمد که ز عشقت ره دیگر گیرم همچو سید به سراپردهٔ میخانه روم ترک این زهد ریائی مکدر گیرم شاه نعمت الله