شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۴۴: هر نفس کون و مکان می سوزدم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آتش عشق تو جان می سوزدم هر نفس کون و مکان می سوزدم عود دل در مجمر سینه به عشق خوش همی سوزم چو آن می سوزدم مهر تو شمعی و دل پروانه ای بی محابا خوش روان می سوزدم معنی عشق تو بر زد آتشی صورت پیر و جوان می سوزدم پختگان دانند حال سوز من کآتش عشقت چه سان می سوزدم در میان آبم و آتش چو شمع آشکارم او نهان می سوزدم ساز سید سوز دل باشد از آن آتش عشق فلان می سوزدم شاه نعمت الله