شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۹۵: مهر من هرگز نمی گیرد زوال
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آفتابی می پرستم لایزال مهر من هرگز نمی گیرد زوال دیده در آئینهٔ گیتی نما دیده تمثال جمال بی مثال گرچه ذره می نماید آفتاب ماه نور او نماید بر کمال یک نفس با ما درین دریا درآ نو شکن گر تشنه ای آب زلال می نماید حسن او هر آینه او جمیل و دوست می دارد جمال چشم مستش چشم بندی می کند می برد از چشم ما خواب و خیال رند سرمستیم و با سید حریف عاشق و معشوق دائم در وصال شاه نعمت الله