شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۹۵: مگذارش چنین خدا را عمر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
می رود عمر ما دریغا عمر مگذارش چنین خدا را عمر عمر برباد می دهی حیف است باز ناید گذشته جانا عمر یک دو روزی غنیمتش می دان که نماند مدام با ما عمر عمر امروز در پی فردا صرف کردی دریغ فردا عمر هر چه شد فوت از تو در عالم عوضش بازیابی الا عمر غیر ساقی و جام می هیچ است نکند صرف هیچ دانا عمر لذت عمر نعمت الله جو تا بیابی تو ذوق او با عمر شاه نعمت الله