شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۷۰: خوردیم می و توبه شکستیم دگر بار
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوش بر در میخانه نشستیم دگر بار خوردیم می و توبه شکستیم دگر بار ما توبه شکستیم ولی عهد درستی با ساقی سرمست ببستیم دگر بار با عاقل مخمور دگر کار نداریم رستیم ز دردسر و مستیم گر بار در خلوت زاهد بنشستیم دو روزی المنةلله که برستیم دگر بار ما اهل خدائیم و پرستیم خدا را خود را به خدائی نپرستیم دگر بار در دیدهٔ ما نقش خیالی است نظر کن کان نقش خیالیست که بستیم دگر بار ما را به لب جوی مجو زان که به مردی چون سید از این جوی بجستیم دگر بار شاه نعمت الله