شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۰۱: مال پامال شد و بالش ماند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا نگوئی که خواجه مالش ماند مال پامال شد و بالش ماند خواجه پیوسته در خیالی بود عاقبت مرد و قیل و قالش ماند حاصل خواجه قیل و قالی بود نقش خواجه شد و خیالش ماند رفت صاحبدلی از این عالم اثری خوش از آن کمالش ماند عاشقی کو ز عشق حالی داشت گرچه عاشق نماند حالش ماند کوزه ای گر شکست و آبش ریخت عین سرچشمهٔ زلالش ماند نعمت الله ز دیده پنهان شد در نظر نور بی مثالش ماند شاه نعمت الله