شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۴۲: حسن تو در آئینهٔ یکتا بنمایند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اهل نظران دیده به روی تو گشایند حسن تو در آئینهٔ یکتا بنمایند خورشید جمال تو نموده است به ما روی آنها که طلبکار لقایند کجایند در آینه حسن تو نمایند خدا را صاحبنظرانی که منور به خدایند رندان سراپردهٔ میخانه در این دور شاید که به پابوس تو هر دم به سر آیند بی دُردی دردت نتوان یافت دوائی دلها همه زان خستهٔ این درد و دوایند ای عقل برو از در میخانه که رندان مستند و به امثال تو این در نگشایند هر بیت که سید ز سر ذوق بگوید سریست که مستان همه آن بیت سرایند شاه نعمت الله