شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۳۹: روی خود در جنت المأوا نهاد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عاشقی کو سر به پای ما نهاد روی خود در جنت المأوا نهاد از سر دنیی و عقبی درگذشت هر که پا با ما درین دریا نهاد بر در میخانه هر کو بار یافت سروری گردید و سر آنجا نهاد کار ما چون از بلا بالا گرفت مسند والای ما بالا نهاد پانهد بر فرق عالم هر که سر بر در یکتای بی همتا نهاد رو به مه بنمود نور آفتاب روشنی در دیدهٔ بینا نهاد نعمت الله را به ما انعام کرد خوان انعامش برای ما نهاد شاه نعمت الله