شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۵: آنکه او هست و بود و خواهد بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
قادر پر کمال کن فیکون آنکه او هست و بود و خواهد بود هر چه امکان لطف بود و کرم همه در حق بنده اش فرمود با چنین نعمتی که او بخشید شکر این بنده را چه خواهد بود او یکی سایه اش به ما افکند لاجرم در ظهور دو بنمود همه عالم نشان او دارد این نشان هم به نام او فرمود ره به خلوتسرای عشق نبرد عقل بیچاره گر چه جان فرسود هر که یک دَم ندیم سید شد نفسی خوش ز عمر خود آسود شاه نعمت الله