شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۶۸: زهره و مشتری چه خواهد بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
صبحدم آفتاب رو بنمود زهره و مشتری چه خواهد بود خانه تاریک بود روشن شد نور چشمی به ما عطا فرمود آفتابی درآمد از در ما در دولت به روی ما بگشود جام گیتی نما به ما بخشید در چنین آن چنان به ما بنمود آتش عشق عود جانم سوخت عود آتش شد و نماندش دود دامن خود بگیر ای عارف تا بیابی ز خویشتن مقصود بزم عشق است و سیدم سرمست هرکه آمد به مجلسش آسود شاه نعمت الله