شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶۹: دل و دلدار خویش خوش باشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عاشق و یار خویش خوش باشد دل و دلدار خویش خوش باشد زاهد و زهد و رند و میخواری هر کس و کار خویش خوش باشد بلبل مست و عاشق شیدا خود و گلزار خویش خوش باشد بار عشقش نهاده ام بر دل می کشم بار خویش خوش باشد عاشقانه به دُردی دردش کرده تیمار خویش خوش باشد عشقبازی است کار دل دائم دل به کردار خویش خوش باشد نعمت الله خوش بود با من یار با یار خویش خوش باشد شاه نعمت الله