شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۲۲: مظهر ار نیکو بود مظهر نکو ظاهر شود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مظهری باید که تا مظهر به او ظاهر شود مظهر ار نیکو بود مظهر نکو ظاهر شود در دو آئینه یکی گر رو نماید بی شکی در حقیقت یک بود اما دور رو ظاهر شود زلف او را برفشان از نور روی او ببین تار مو ز کفر و ایمان مو به مو ظاهر شود خوش درین دریا درآ و یک زمان با ما نشین تا به تو آب حیاتی سو به سو ظاهر شود یک سر مو گر حجابی هست بردارش ز پیش چون حجاب تو نماند او به تو ظاهر شود اظهر است از نور دیده در نظر ظاهر نگر این چنین ظاهر نکوئی تا که چو ظاهر شود نعمت الله چون ز خود فانی شده باقی به اوست هر که او فانی شود از خود به او ظاهر شود شاه نعمت الله