شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱۱: این چنین آب خوشی پیوسته بر رو می رود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چشم ما خوش چشمهٔ آبی به هر سو می رود این چنین آب خوشی پیوسته بر رو می رود می رود عمر عزیز من به عشق روی او دلخوشم از عمر خود زیرا که نیکو می رود دل طواف کعبهٔ وصلش بدان جوید مدام در بیابان فراق او به پهلو می رود آفتابست او و عالم سایهٔ آن آفتاب هر کجا او می رود این سایه با او می رود در ازل نقش خیال او به دیده بسته ام تا ابد نقشی چنین از چشم ما چو می رود یک زمانی صحبت او را غنیمت می شمر زانکه این محبوب ما دیر آمد و زو می رود بر در خلوتسرای سید ار شاهی رسد بنده گردد از سر اخلاص آنجو می رود شاه نعمت الله