شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱۰: خوش روان از دیده بر رو می رود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آب چشم ما به هر سو می رود خوش روان از دیده بر رو می رود می رود خاطر به کوی می فروش آفرین بر وی که نیکو می رود ای که گوئی از در دلبر برو کی رود دل از درش چو می رود در طریق عشق دل چون عاشقان گه به سینه گه به پهلو می رود می کنم خود را ملامت سالها عمر اگر یک لحظه بی او می رود در هوای زلف او باد صبا خوش روان گشته به هر سو می رود رو مپیچ از نعمت الله زان که او رو به راه آورد یک رو می رود شاه نعمت الله