شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۶: سر نهد بر پاش و بر رو اوفتد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چشم بینائی که بر او اوفتد سر نهد بر پاش و بر رو اوفتد هر که بر خاک درش افتد چو ما مسکن او جای نیکو اوفتد آفتابست او و عالم سایه بان نور او بر ما و بر تو اوفتد دل به دریا داده ایم و می رویم آخر این کار تا چو اوفتد رنگ و بوی اوست رنگ و بوی ما گر سخن با رنگ و با بو اوفتد بر سر کوی خرابات مغان گر رسد مستی به یلهو اوفتد نعمت الله ساقی سرمست ماست برنخیزد هر که با او اوفتد شاه نعمت الله