شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۴: این چنین چشمی خوش و نیکو بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چشم ما روشن به نور او بود این چنین چشمی خوش و نیکو بود آینه با او نشسته روبرو روشنی آئینه را زان رو بود گر تو می گوئی که این رشته دو تو است تو غلط گفتی که آن یک تو بود قطره و دریا به نزد ما یکی است دو نماید در نظر نی دو بود هر که او را یافت آن را یافته همچو ما دایم به جست و جو بود جود او بخشید عالم را وجود بی وجود او وجودی چو بود نعمت الله مظهر اسمای اوست اسم او ذات و صفات او بود شاه نعمت الله