شاه نعمت الله
غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۲: همچو ما غرقه درین دریا بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هرکه را ذوقش به سوی ما بود همچو ما غرقه درین دریا بود موج دریائیم و دریا عین ما عین ما بر ما حجاب ما بود چشم عالم روشن است از نور او دیده ای بیند که او بینا بود کنت کنزاً گنج اسمای وی است مخزن آن جملهٔ اشیا بود هرچه بینی مظهر اسمای اوست کون جامع جامع اسما بود جام و می با همدگر باشد مدام این چنین بوده است و باشد تا بود نعمت الله در همه عالم یکی است سیدم یکتای بی همتا بود شاه نعمت الله